RUST KAN JE REDDEN………………

Zaterdag 7 december eens een dagje uitgetrokken om topkader te bekijken in Rosmalen. In een vernieuwde Hazelaar -eigen beheer en totaal verbouwd- kruisten de 47/2 ankerkadristen de degens voor het NK. Toppers als Raymund Swertz en van Michel van Silfhout stroomden de laatste dag (zondag) in. 18 spelers vochten in de voorronden op vrijdag en zaterdag voor vier plaatsen in de finale. En het ging er hard aan toe. Natuurlijk waren voor mij de verrichtingen van Gert Jan Veldhuijzen interessant. Hij probeert mij wat te leren en een beetje support van mijn kant wordt echt op prijs gesteld. Nu, het was zijn weekend niet. Op alle niveaus komt dat voor en alle biljarters kennen het: goed voorbereid maar het lukt niet! Ik ga u niet vermoeien met alle uitslagen. Zie PK Live van de KNBB; alles is daar te vinden.

Nee, het gaat mij om iets anders. Het viel mij op dat werkelijk alle spelers- kansrijk, minder kansrijk of vooraf kansloos voor de top vier- dezelfde opvatting, dezelfde motivatie hanteren. Alles is gebaseerd op verzameling, plaatsing; logisch wat je speelt kader. Maar er viel mij nog iets op; iets wat wij (u en ik) te weinig of geen aandacht geven: RUST creëren aan de tafel.

Zag Gert Jan’s 3e partij tegen Alex Ulijn. Eerste twee beurten niet goed. Acquit erop, goede plaatsing en mis, iets wat GJ zelden overkomt. Beiden rommelden de 2e en 3e beurt door en toen brandde het los. Ulijn leuke serie met een bewust klosje dat hem fataal werd. Geen paniek, geen gedoe, geen gegooi met krijtjes maar rustig zitten en wachten op een kans. GJ begon aan een indrukwekkende reeks. Uiterst rustig met aandacht voor iedere positie draaide hij langzaam maar zeker het gas verder open. Gevolg: serie 140 en een beurt later uit! Rust dus; alles weloverwogen. Dat vergt concentratie en discipline EN een uitstekende arbiter!! (vergeet dat niet).

Alle spelers hebben hun eigen stijl en toch vormde juist die rust de grote gemene deler. Nestors Gert van Beek en Hans Klok -echt ruim ouder dan de rest- lieten zien nog best mee te kunnen. Gebruikmakend van hun enorme ervaring namen ze de jonkies flink de maat. En weer die rust. Niet langzaam -dat is echt iets anders- maar kijkend, sturend en oplettend biljarten bij iedere bal, iedere positie. Lastig? Iets meer tijd! Simpel? Toch goed kijken en rustig afstoten. Niets aan het toeval overlaten.

Ook de interactie speler/arbiter is fantastisch. Veel “grijze” mannen aan de tafel, maar allemaal erg goed in de arbitrage. De spelers waarvan er velen in de Topteamcompetitie uitkomen en dus de arbiters goed kennen, maken het ook niet lastig. Bij twijfel wordt er even gewacht, overlegd en RUSTIG doorgespeeld. Ziet een arbiter iets niet, dan is de speler al op weg naar de stoel: GEEN onnodige discussie, GEEN gedoe. En als speler ga je zitten als je mist en de arbiter het niet ziet. Dat gebeurde bij Swertz aan de tafel en Raymund gaf zelf aan gemist te hebben. Ik heb het anders meegemaakt; meer dan eens!

Leerzaam? Ja, enorm. Ga het toepassen ook, al is verandering op latere leeftijd niet makkelijk. Ik zou zeggen ga eens kijken. Half januari het 71/2 in Den Ham. Lastiger kader maar juist daarom zo interessant. GJ is erbij, Silfhout en Swertz ook en ik ook. Nooit te oud om te leren.                                                                                                                      MdG